simultaan

dokter, ik heb een idee
ze kijkt me aan met haar geleerde bril
en luistert, het hoofd getild in aandacht
ik voel me zus, ik wil het zo

strategisch stippelen we een route
niet hoe het moet, maar hoe het kan
en waar naartoe
met een hoofd dat soms vliegen wil
dan weer voeten zwaar als lood

ze luistert en glimlacht met haar geleerde bril
omdat ze weet dat ik nu stilaan weet
wat inderdaad het beste is
we smeden simultaan een plan voor onderweg

onderweg, waar ik steeds meer ken van mezelf
erken wat heeft gespeeld
herken wat opspelen kan, helaas

dokter knikt zacht, ze reikt een boei met woorden
voor als ik spartelen zou

niet nu, niet vandaag
we steken de hoofden bij elkaar
en smeden simultaan de rust

voor Dr. Libbrecht

Aldus Sarah op 25 april '18 om 18:22.