Lot ze vrij – Tibet style

Ik heb me zes jaar ingezet voor een weeshuis in Tibet. Benefieten organiseren, contact houden, geld opsturen, de kinderen bezoeken. Zo zes jaar. Met de hulp van vrienden, de steun van velen. In juni 2013 werd het weeshuis, samen met andere projecten, gesloten. De Chinezen bouwden zelf een groot staatsweeshuis en brachten daar alle kinderen heen. Zonder boe of bah, plots. De Tibetanen die het weeshuis organiseerden werden op de rooster gelegd omdat ze in het verleden naar India waren gereisd. Omdat ze contact houden met buitenlandse sponsors. Omdat ze Tibetaans zijn. Ik raak niet meer in contact met hen.

Vanuit mijn woede om dit onrecht, vanuit mijn bezorgdheid voor de toekomst van deze familie en de kinderen, vanuit mijn dankbaarheid naar Charissa die mede door wat we deden geïnspireerd werd voor haar werk als Slongs Dievanongs herschreef ik haar hit Lacht nor mij voor het verhaal van de kinderen van Dickey Orphanage. Het werd Lot ze vrij – Tibet style. Daar gaan we dan…

Lot ze vrij – Tibet style

Amai wete nog? Wete nog de COStA? De benefieten voor Lhasa? De weeskindjes ? Die lach!

kem ier nog wa flyers van wa feestjes geleje
benefieten wor de Nigel en zen soort verniet optreje
elk jaar in ’t zoltje in de wijk ’t was dolle pret
centjes laten rollen voor de kindjes in Tibet
heel goe bewust van oe de wereld in mekaar zit
“ver van mijn bed”, “niks voor mij”, “‘k heb daar gene weet van”
zo’n laffe taal was aan mij nooit besteed, man!
dast enige wo da kik voor een kind over in zit
hee ta papieren? mag da bestaan?
mag da kiezen welke straat dat da go inslaan?

dien thuis was zoveel warmer dan de straten wa da ze dwaalden
echt eten in een kom, ne knuffel als ze baalden
zo blij da ze waren, ze waren al met tachtig
samen in één huis, het leven was terug prachtig
identiteit bekend, hoe konden ze na weten
da ze oep nen dag voor de flikken zouden zweten?

lacht nor mij en ik lach terug naar a, paradijs oep aarde: besefte na
nieveranst ni beter, zedde gij me mij? de wereld gon genezen, alle kindjes vrij!
lot ze vrij en ik lach terug nor a, paradijs oep aarde: besefte na
allemaal te samen op de eerste rij, dien betere wereld begint echt bij a!

in juni van de jaar kwamen ze met lijsten en met bussen
alle kindjes deporteren, gene tijd voor leste kussen
nen deuk in mijn vertrouwen en het goeie van de mensheid
men flyers in de vuilbak ’t gevoel van ‘k em na wel gehad
is da na just, moete kik da na toestaan?
tien jaar voor hunne thuis, nu de familie op de rooster
banden met andere landen, contact met het vare westen
“da mag ni Tibetaan!” “na gon wij a is pesten!”

nu wonen in ’t kazern achter prikkeldraad, eigendom van ’t staat
’t staat da a pa en a ma het doen vluchten, a mate laat fikken op ’t straat
geen eigen taal, geen boeddhaprentje
gene tankman op den t-shirt, a leven is geen pretje

dus lot ze vrij en ik lach terug naar a, paradijs oep aarde: besefte na
tis nieveranst ni beter, zedde gij me mij? de wereld gon genezen, alle kindjes vrij!
dus lacht nor mij en ik lach terug nor a, paradijs oep aarde: besefte na
allemol te samen oep de eerste rij, nen betere wereld begint echt be a!

Hey yo mensen, ik wil olle ir ni doen balen he
maar ‘k moest het vertellen van die kids en hun verhalen…

dus lot ze vrij mokt me blij, paradijs oep aarde: besefte na
tis nieveranst ni beter zedde gij me mij? de wereld gon genezen, alle kindjes vrij!
dus lot ze vrij mokt me blij, paradijs oep aarde: besefte na
allemol te samen oep de eerste rij, ne vrije wereld begint echt be a!

1 Reactie

  • Echt goed geschreven. We mogen ze niet vergeten!

    Aldus bjorn op 1 maart '14 om 17:01