mooi
Uit de pen of door de lens van een ander
‘Leontine’ – Enak Cortebeeck
‘Forceer de onwezenlijkheid des levens niet door u neus zo diep in de suikerpot te steken’ sprak ze wijselijk vanop haar gietijzeren balkon
dat zachte kreetjes zuchtte onder haar gewicht
Probeer het eens met honing, dat u dan zachtjes uitsmeert overheen u goudbruine karma
Ja, voorwaar, Leontine sprak wijze woorden
die des te goddelijker leken
vanop haar roestige spreekgestoelte
dat rijzig ten hemelen steeg
‘Hoogmoed komt snel ten val’, ging ze verder,
‘dus zorg voor extra beveiliging…
…knoflook zou helpen
Mensen zochten haar op
Op zoek naar bevestiging
Of misschien zelfs slechts een kopje koffie en een goede babbel
Dan startte ze steeds haar betoog over het nut van stiekem spinnenwebben te vermengen in een verse tortilla
Het zou voorkomen dat de vliegen in je maag rondvliegen
(dé reden trouwens waarom onze buiken soms zo grommen)
Dadelijk zou ze haar preek eindigen met het ceremoniële gezang dat haar wereldwijd bekend had gemaakt
Het spreekgestoelte kraakte
Maar haar zang hief aan
Als een sirene kon ze schepen laten zinken op de schelde
Kleine vijsjes vielen vanuit de metalen godentroon op de grond
De climax van Leontine´s aria werd verstoord door de ongenadige zucht waarmee haar gietijzeren toren verloor van de zwaartekracht
Daar lag Leontine
De knoflook in haar hand had niet geholpen
Mijn maag gromde
En wespen scheurden stukken uit mijn karma
Enak Cortebeeck
‘Tout homme qui dirige…’ – Jules Claretie
Tout homme qui dirige,
qui fait quelque chose,
a contre lui
ceux qui voudraient
faire la même chose,
ceux qui font précisement
le contraire et surtout
la grande armée des gens,
d’autant plus sévères
qui ne font rien du tout.
Any man who leads,
who does something
has against him
those who would want to do the same thing,
those who do exactly the opposite
and especially
the vast army of people,
even more severe,
who do nothing at all.
vertaling: Sarah Buys-Devillé
‘Het is wat het is’ – auteur onbekend
Het is onzin, zegt het verstand
Het is belachelijk, zegt de trots
Het is onmogelijk, zegt de ervaring
Het is wat het is, zegt de liefde
anoniem
‘Ontsnappen’ – Ann Enquist
In de kooi van dag en nacht,
de kooi van de boodschappen,
blikjes bier, de betere baan.
In de kooi van het fotoalbum,
van de liefde. In de kunstkooi,
in de kooi van het weten:
Sta op, grijp de tralies,
haal de diepste adem en
scheur je hart uiteen.
Ann Enquist
‘Er is nog nooit’ – Jan Arends
er is
nog nooit
een mens geweest
die een korrel aarde
heeft bezeten
Jan Arends
‘Manifest van de vervreemding’ – Enak Cortebeeck
Wist je dat…
De wereld het grootste dorp van heel de aardbol is?
Een mierenkolonie waar niemand zijn taak kent
Geobsedeerd door bezit en begeerte
voeren we strijd met landen waar we nooit komen
Enwesprekenzoalsiknuspreekomdatweandersgeentijd
hebbenomallestezeggenwantwemoetennogvanallesdoen
enzienenveroverenenbeheersenenvernielen!
We ademen niet meer maar zuigen gulzig lucht naar binnen
om ons voor de komende drie seconden in leven te houden
en we vragen voor alles geld maar willen niets betalen.
We lijken wel dood, want we geven drogredenen aan het leven.
Bereiken
Veroveren
Bezitten
Overleven
Geld
Zweet
Bloed
En tranen
We zijn eeuwig in concurrentie met elkaar,
ook al kunnen we niets
De wereld is een dorp maar elke straat
heeft haar eigen nationalisten
De wereld is een dorp maar het heeft
nog nooit zo nutteloos geleken
– Enak Cortebeeck
‘De kleurling’ – auteur onbekend
Als ik het warm heb, ben ik zwart
Als ik in de zon lig, ben ik zwart
Als ik kwaad ben, ben ik zwart
Als ik misselijk ben, ben ik zwart
Als ik het koud heb, ben ik zwart
Als ik ziek ben, ben ik zwart
Als mijn lever niet in orde is ben ik zwart
Als ik het benauwd heb ben ik zwart
Als ik dood ben ben ik zwart
Als jij het warm hebt word je rose
Als jij in de zon ligt word je bruin
Als jij kwaad bent word je rood
Als jij misselijk bent word je groen
Als jij iets aan je lever hebt word je geel
Als jij het koud hebt word je blauw
Als je dood bent word je wit
Wie is hier nou de kleurling?
(Onbekend)
‘De uitnodiging’ – Oriah Mountain Dreamer
Het interesseert me niet hoe je je brood verdient. Ik wil weten waar je met je hart en ziel naar verlangt,
En of je durft te dromen dat je je hartenwensen waarmaakt.
Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het risico zal nemen voor gek te worden aanzien
Omwille van de liefde, van je dromen, omwille van het avontuur van voluit te leven.
Het interesseert me niet welke planeten je horoscoop beïnvloeden.
Ik wil weten of je de kern van je eigen lijden hebt aangeraakt,
Of je bent geopend door die keren dat het leven je heeft verraden,
Of dat je verschrompeld bent en je je hebt afgesloten uit angst voor verdere pijn.
Ik wil weten of je aanwezig kan zijn bij pijn, de mijne of de jouwe,
Zonder te trachten de pijn te verbergen, af te zwakken of op te lossen.
Ik wil weten of je aanwezig kan zijn bij vreugde, de mijne of de jouwe,
Of je wild kan dansen en je met extase laten vervullen tot in de toppen van je vingers en tenen
Zonder ons aan te manen voorzichtig te zijn, realistisch te zijn
Of ons de beperkingen van het mens-zijn in herinnering te brengen.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je me vertelt waar is,
Ik wil weten of je iemand anders teleur kan stellen
Om trouw te blijven aan jezelf,
Of je de beschuldiging van verraad kan verdragen zonder je eigen ziel te verraden,
Of je ontrouw kan zijn en daarom dus vertrouwenswaardig.
Ik wil weten of je schoonheid kan zien,
Zelfs als het niet iedere dag mooi is,
En of je je eigen leven kan voeden met haar aanwezigheid.
Ik wil weten of je kan leven met mislukking, de mijne en de jouwe,
En toch aan de oever van het meer staan en het zilver van de maan toeroepen: “Ja!”
Het interesseert me niet waar je woont of hoeveel geld je hebt.
Ik wil weten of je op kan staan na een nacht van verdriet en wanhoop,
Afgemat en gekneusd tot op het bot,
En doen wat gedaan moet worden voor de kinderen.
Het interesseert me niet wie je kent, of hoe je hier terecht kwam.
Ik wil weten of je in het midden van het vuur zal staan met mij
En niet terugdeinst.
Het interesseert me niet waar of wat of met wie je gestudeerd hebt.
Ik wil weten wat je van binnenuit ondersteunt wanneer al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen kan zijn met jezelf,
En of je echt houdt van je eigen gezelschap in de lege momenten.
( vertaling: Linda Robben)
‘Aan niemand’ – Ed Franck
Dood is dood,
ze kunnen me wat vertellen!
je lichaam luistert
niet meer
je adem ontsnapt
voorgoed
en zoekt de wind.
Geen grafsteen helpt
verdriet
en huilen troost
niet.
Dood is dood is
dood,
zoals jij nu.
‘Onderweg’ – Willem Vermandere
Onderweg ben ik zigeuner, onderweg ben ik een kind
van de rusteloze wegen, op vier wielen welgezind
op vier wielen wil ik vluchten, weg uit het nauwe vaderland
naar het bergland naar de rotsen naar den bos- en de waterkant (lees verder…)
