het afscheid

als je moet gaan, ga dan
maar ga niet in de winter
de snijdende kou, het gelaat gekloofd
en ik die alleen troost vind
in de kom van jouw vuur

als je moet gaan, ga dan
maar ga niet in de lente
de zachte zon, de aarde dooiend
in mij alom nieuw leven
in de kom van jouw warmte

als je moet gaan, ga dan
maar ga niet in de zomer
de verschroeiende hitte
alles dor en droog
met slechts jouw schaduw die zalft

als je moet gaan, ga dan
maar ga niet in de herfst
de dode tak, het vallend blad
met alleen jouw hand
die me recht houdt

als je moet gaan, ga dan
ga stilletjes, tussen licht en duister
twee tikken van de klok
als een zachtjes vallend blad

als je moet gaan, ga dan
en met heel jouw ziel, sta me bij
want als jij gaat
gaat ook een deel van mij

SBD – Antwerpen, 19.02.2003

Aldus Sarah op 22 oktober '13 om 20:02.